Ασκήσου στα οκτώ μοιράσματα. Στο πλάτος, τα μεσαία δύο όγδοα δωσ᾽ τα στη μορφή. Στα τρία εκ δεξιών και τρία εξ ευωνύμων χώρεσε τους δικούς …

Καιρό τώρα είμαι βυθισμένη κάτω από τα σκεπάσματα Έξω φωνές, φασαρία, κόσμος αλλιώτικος. Μέσα βήματα αθόρυβα, μόνο τικ τακ οι δείχτες του ρολογιού Έξω κάτι …

Μνημονιακοί θάνατοι, τροϊκανών διαλόγων σκόνη όρνιων απ’ τα λευκά κουφάρια της κρίσης επισκέπτες, φαινόμενο εφιαλτικό. Ο θάνατος ενοικιαστής στα ερειπωμένα σπίτια σωρεύτηκαν στις σκιές των …

Κλάδεψαν τα δέντρα κι από το μπαλκόνι φαίνεται η εκκλησία πέρα. Τα ξύλα στην αυλή το ένα δίπλα στο άλλο χειμωνιάτικα λόγια ψιθυρίζουν. Στέλνουν μηνύματα …

Αν ήξερα ότι θα σε έβρισκα θα έγραφε κλειστόν για τους πελάτες. Κοίταζαν με μισό μάτι τη βιτρίνα. Έμπαιναν διστακτικά και μετά άρπαζαν – σαν …

Απ᾽ έξω, μόνο τις πικροδάφνες θυμάμαι. Στο εσωτερικό, η μνήμη σταματά στην πρώτη αίθουσα δεξιά. Στερεωμένο στον τοίχο, στο ύψος του ματιού, βρίσκεται ένα μικρό …

Συνθήματα ξεχύνονται μέσα απ’ τον τηλεβόα. Ηχηρά κι αλλοιωμένα. Προσπαθώ να μετρήσω ζευγάρια χέρια˙ ζευγάρια πόδια. Μ’ έναν γρήγορο υπολογισμό πελαγώνω. Οι σκέψεις μου τυλίγονται …

Μου άφησες 20 ευρώ στο τζαμάκι του μπάνιου κι έφυγες. Είχα βάλει ξυπνητήρι στις 10:00 για να προλάβω τη μεσημεριανή διαδήλωση. Αυτή τη φορά θα …

Ανοίγω τα μάτια. Βλέπω θολά. Να πάρει έχασα τα γυαλιά μου! Ακούω από απόσταση κάποιον να κλαίει. Πού είναι η αδερφή μου; Τη νιώθω δίπλα …

Ίσως η έκφραση αυτή που δε μπόρεσες ποτέ να προσδιορίσεις, έκρυβε μέσα της όλα όσα έπρεπε να ξέρεις. Λουζόμουν στο φως και δε με είδες. …