Μου άφησες 20 ευρώ στο τζαμάκι του μπάνιου κι έφυγες. Είχα βάλει ξυπνητήρι στις 10:00 για να προλάβω τη μεσημεριανή διαδήλωση. Αυτή τη φορά θα διαδηλώναμε για τη διάσωση του λάπατου. Ήμουν πολύ οργανωμένη• μέχρι και το κράνος από τη χαλασμένη βέσπα είχα επιστρατεύσει. Κατέβηκα στην πλατεία, ήταν όλοι εκεί: ο Θανάσης ο τιραμόλας, ο Γιώργος ο γερμάς, η Χριστιάνα η εύκολη. Το σύνθημα στο μεγάλο πανό το είχε γράψει ο Σταύρος ο ποιητής: «Αν το λάπατο χαθεί φταίω εγώ, μα φταις κι εσύ». Με απόλυτα συγχρονισμένο βήμα, μπροστά η Χριστιάνα η εύκολη, βιτρίνα μη πλακώσουν τα κανάλια, πιο πίσω ο Σταύρος ο ποιητής, μετά ο Γιώργος ο γερμάς και τελευταίοι ο Θανάσης ο τιραμόλας κι εγώ να κρατάμε το πανό. Κλείσαμε την κεντρική λεωφόρο για πάνω από μια ώρα. Μεγάλη επιτυχία! Η ουρά των αυτοκινήτων έφτανε μέχρι την είσοδο της πόλης. Κι εμείς εκεί, να φωνάζουμε για το λάπατο οργανωμένα, ρυθμικά.
Μέγα Χάρις
