Κλάδεψαν τα δέντρα
κι από το μπαλκόνι φαίνεται
η εκκλησία πέρα.
Τα ξύλα στην αυλή
το ένα δίπλα στο άλλο χειμωνιάτικα λόγια ψιθυρίζουν.
Στέλνουν μηνύματα στους άλλους,
σε αυτούς που φύγανε νωρίς.
Αγγίζω τη μέρα που μικραίνει,
φέρνω την παλάμη στο στόμα.
Πώς θα αντέξω το μαύρο που πλησιάζει;
Κωνσταντινίδου Σεβαστή
