Το πούπουλο

Το πούπουλο
Μυρίζει σάρκα και λιβάνι.
Μαύρες σκιές γλύφουν τις πληγές μου.
Αμέτρητα χέρια με σηκώνουν.
Ελαφρύς σαν πούπουλο.
Αφήνομαι.
Παιδικά γέλια .
Αιωρούμαι.
Ένα μακρόστενο καλοστρωμένο τραπέζι.
Μια γυναίκα μου χαϊδεύει τα μαλλιά.
Ζεστά που είναι.
Ένα σπίτι με κεραμίδια.
Μια αυλή.
Το δάσος.
Ματωμένα γόνατα.
Φωτογραφίες.
Μαύρα μακριά μαλλιά.
Τσαλακωμένα σεντόνια.
Βιβλία… πολλά βιβλία.
Το αυτοκίνητο … σειρήνες… φώτα νοσοκομείου …κρύο …κλάματα… θα ζήσει.
Η νοσοκόμα στο διάδρομο.
Αγόρι μου λέει.
Σε κλείνω στην αγκαλιά μου.
Μικρός που είσαι.
Πόρτες .
H θάλασσα.
Tα φύλλα πέφτουν.
Τα μέρη που έζησα…
Μια σκάλα .
Ανεβαίνω.
Ντύνομαι τη γύμνια μου.
Φωτιές.
Δυο κόκκινα ξεφτισμένα φτερά.
Μουσική μέσα στο σκοτάδι.
Μικροσκοπικές λάμψεις.
Μικρές ώρες.
Θα μου πεις ένα παραμύθι;

Βασιλική Αθανασακοπούλου