Την είδε μια φορά καλά με τη ρουλέτα κι από τότε κόλλησε. Έπαιζε και πιο παλιά μα μόνο μικροποσά, έτσι για την πλάκα του. Εκείνη …

Την είδε μια φορά, δεν ήταν η πρώτη, μήτε η τελευταία, να παίζει στην αυλή του σπιτιού της. Είχε στρώσει το χαλί στο τσιμέντο και …

Την είδε μια φορά κι αυτό ήταν όλο. Έγραψε πάνω στη στύση του με ανεξίτηλο μαρκαδόρο. Κουρέλιασε τη γραβάτα του, το καθωσπρέπει σακάκι του. Τσαλάκωσε …

Όταν η κυρία Παπαδοπούλου μπήκε στη μεγάλη αίθουσα με τους χάρτες, κρατώντας ένα φλιτζάνι που της έκαιγε τα χέρια, πίστευε ότι εκεί θα είχε την …

Αυτή η γυναίκα ήταν λίγο κάπως, μου είπε ο ρεσεψιονίστ όταν του ζήτησα να μου περιγράψει την άτυχη κοπέλα. Ξημερώματα της ίδιας μέρας, χτύπησε το …

Δεν θα μπορούσα να μη γράψω γι’ αυτήν. Ακόμη και τώρα, στη ζεστή θαλπωρή του λευκού μου δωματίου νιώθω την παρουσία της. Τα χέρια μου …

Οι άνθρωποι δεν εξαφανίζονται έτσι απλά σαν τον αφρό, που αφήνει πίσω του το κύμα. Ο αστυνόμος ξεφύσηξε φουρκισμένος πάνω από τον ανοιχτό φάκελο. Κι …

Το μαχαίρι γλίστρησε από το χέρι της. Η δολοφονία του Σωκράτη Μυλόπουλου, σύμβουλος του πρώην υπουργού εργασίας, γέννησε πολλά ερωτήματα. Επτά μαχαιριές. Το πτώμα κρυμμένο …

Γλίστρησαν στο προαύλιο του νεκροταφείου λίγο μετά τις δώδεκα. Τα μαύρα ράσα τους μετά βίας διακρίνονταν κάτω από τη λάμπα του δρόμου που τρεμόπαιζε. Ένα …

Μαβιές στρατιές. Άντρες-μώλωπες. Κι αυτή στα 16. Ουλή και ίχνος. Δαγκωματιά και αδυναμία – του θύτη της. Ενθάδε κείται η κόρη. Αμφιβόλου ηθικής – στο …