(στη Μαλίνα)
Μικρή μου Μόνα Λίζα;
το χαμόγελό σου με παιδεύει,
το ροδόσταμο στα χείλη σου,
χαρισμένη πανδαισία
ανθισμένη βυσσινιά.
Κοντοστέκομαι συνεπαρμένος
θελκτική μου υπόσχεση,
απλώνω το χέρι μου να σ’ αγγίξω,
θωπεύω το πρόσωπό σου
φιλώ τα χείλη σου,
και ονειρεύομαι την ομορφιά σου
γυναίκα εαρινής πνοής
να αναδύεσαι ολόκορμη,
ολόγλυφη, λυγερή οπτασία
αδήριτης αίσθησης.
Τα τορνευτά σου πόδια
δρόμοι ατέρμονοι φαντάζουν,
εξαίσιοι λειμώνες τρυφής και απόλαυσης,
συναίσθηση ανέκφραστης φιλοκαλίας
προσκλήσεις σύψυχης ζωής.
Σε συγκράτησα στη σκέψη μου.
Τα γλυπτά σου πόδια
είναι τα άνθη της βυσσινιάς και της φιλύρας,
έχουν το σχήμα της φλογισμένης καρδιάς
και ωριμάζουν τον καρπό της αγάπης.
Φλώρινα,
Οδός Ονείρου,
Στην Αίθουσα του Ποιητή.
26/10/2013
ΜπάτσιοςΓεώργιος
